دنيا فانيه . قصيده بقلم الدكتور وجيه رؤوف

تشوفوه فى الدنيا ماشى للكل بيبتسم , 
وناس كتير من بسمته بيقولوا عليه بيترسم ,
أيوه  شكله حلو واسمه حلو ومع نفسه منسجم ,
مش ناقصه حاجه صحه وجمال مافيش كلام ,
وكل الناس ياعينى عليه تشاور وتتكلم ,
ده واخد حقه كامل ولا عمره بينظلم ,
كلام فى كلام  والحقيقه غير كل الكلام ,
صاحبنا يعينى بيضحك للناس ويبتسم ,
وهوه قلبه حزين ومن الألم منهزم ,
تشوفوه بيضحك وقلبه من الأسى مكلوم ,
الطعنه يا ولداه فى القلب معذباه ,
لعمره إدى خوانه ولا طعن احد فى قفاه ,
لكن ياعيب الشوم الضربه جات فى حشاه ,
الطعنه كانت شديده ومش من عدو ياولداه ,
الطعنه من اعز الأحباب  اللى عطف عليه وحماه ,
الدنيا لفت بيه دوخته  وثقل الهم حناه ,
ضاقت الدنيا فى عينيه وقال اخص عليكى ياحياه ,
لما الأخ يبيع أخوه علشان دنيا فانيه ,
طب يعمل ايه ويسوى ماقدرش يفتح فاه ,
شال شنطته ورحل وقال اشوف دنيا غير الدنيا ,
واسيب الأرض للى عايز ارض فى دنيا فانيه ,
ياللى عايز الأرض خدها انا ماشى سايب لك الدنيا ,
بس يوم ما تتوجع ماتقولش آخ علشان اخوك ساب لك الدنيا ,
د / وجيه رؤوف